Het verhaal van de reizende molensteen.
Ik kreeg van Lucas Boes de tip dat in Dorpsstraat 7 een oude molensteen aanwezig was en dat de nieuwe eigenaar deze niet wil behouden.
Om te voorkomen dat deze onder de sloophamer zou bezwijken ben ik op onderzoek uit gegaan.
Mijn eerste idee was dat de steen uit onze dorps molen was gekomen. De vroegere eigenaar de fam. Ziengs was familie van de toenmalige bewoners Ziengs op no 7.
Ik heb dat binnen de historische commissie gecommuniceerd en kreeg via Femmie Hadders en Jantiena van Gerben-Koopman(haar nicht) contact met de fam. Naron. Het blijkt dat zij de molensteen hebben gekocht voor 50 gulden van Roelof Nijboer die toen op no 9 woonde. Hij had hun verteld dat de steen werd gebruikt door de smid als platform voor het krimpen van velgen om houten wagenwielen. Dit zou dan waarschijnlijk smid Jan Keen zijn geweest die tegenover de fam. Nijboer de huidige Oude smederij bestierde. Ik heb op internet gevonden dat oude molenstenen inderdaad als “boerenoplossing” werden gebruikt als platform.
Er kwam een reactie binnen van Evert Keen, zoon van smid Jan Keen geboren in 1941. Hij bevestigde mij dat de steen door zijn vader was gebruikt buiten de smederij voor het omleggen van velgen om houten wielen. Dit beviel echter niet optimaal omdat het proces veel rookontwikkeling gaf en het beter binnen kon plaatsvinden. Hij wist me te melden dat de steen rond 1949 op een platte wagen was aangevoerd vanaf de molen in Noord-Sleen. Daar had hij al verscheidene jaren buiten gelegen.
In 1959 ging Jan Keen in de sanering en werd de steen overgenomen door Roelof Nijboer, hij werd daar op buizen naartoe gerold.
Hoe Nijboer en Naron de steen op de plek hebben gekregen weet ik niet, maar hij verkeert nog steeds in goede staat.
Een ploegje mannen heeft door middel van veel mankracht en nadenken de steen los gekregen. Door middel van een gehuurde 3 poot is de steen op zijn kant getakeld en toen met een man of 6 naar buiten gerold. Waar Lucas Boes hem aan de kraan kon hangen.
In overleg met de familie Idema is hij naast het informatiebord van de molen geplaatst.
Terug op het adres waar hij oorspronkelijk vandaan komt.
Het is op dit moment nog niet helemaal duidelijk of hij uit de Albertdina komt of uit zijn voorganger.
Ronald, Jan, Lucas, Peter, Erik en Wilco bedankt
Riekus Weggemans
Ik kreeg van Lucas Boes de tip dat in Dorpsstraat 7 een oude molensteen aanwezig was en dat de nieuwe eigenaar deze niet wil behouden.
Om te voorkomen dat deze onder de sloophamer zou bezwijken ben ik op onderzoek uit gegaan.
Mijn eerste idee was dat de steen uit onze dorps molen was gekomen. De vroegere eigenaar de fam. Ziengs was familie van de toenmalige bewoners Ziengs op no 7.
Ik heb dat binnen de historische commissie gecommuniceerd en kreeg via Femmie Hadders en Jantiena van Gerben-Koopman(haar nicht) contact met de fam. Naron. Het blijkt dat zij de molensteen hebben gekocht voor 50 gulden van Roelof Nijboer die toen op no 9 woonde. Hij had hun verteld dat de steen werd gebruikt door de smid als platform voor het krimpen van velgen om houten wagenwielen. Dit zou dan waarschijnlijk smid Jan Keen zijn geweest die tegenover de fam. Nijboer de huidige Oude smederij bestierde. Ik heb op internet gevonden dat oude molenstenen inderdaad als “boerenoplossing” werden gebruikt als platform.
Er kwam een reactie binnen van Evert Keen, zoon van smid Jan Keen geboren in 1941. Hij bevestigde mij dat de steen door zijn vader was gebruikt buiten de smederij voor het omleggen van velgen om houten wielen. Dit beviel echter niet optimaal omdat het proces veel rookontwikkeling gaf en het beter binnen kon plaatsvinden. Hij wist me te melden dat de steen rond 1949 op een platte wagen was aangevoerd vanaf de molen in Noord-Sleen. Daar had hij al verscheidene jaren buiten gelegen.
In 1959 ging Jan Keen in de sanering en werd de steen overgenomen door Roelof Nijboer, hij werd daar op buizen naartoe gerold.
Hoe Nijboer en Naron de steen op de plek hebben gekregen weet ik niet, maar hij verkeert nog steeds in goede staat.
Een ploegje mannen heeft door middel van veel mankracht en nadenken de steen los gekregen. Door middel van een gehuurde 3 poot is de steen op zijn kant getakeld en toen met een man of 6 naar buiten gerold. Waar Lucas Boes hem aan de kraan kon hangen.
In overleg met de familie Idema is hij naast het informatiebord van de molen geplaatst.
Terug op het adres waar hij oorspronkelijk vandaan komt.
Het is op dit moment nog niet helemaal duidelijk of hij uit de Albertdina komt of uit zijn voorganger.
Ronald, Jan, Lucas, Peter, Erik en Wilco bedankt
Riekus Weggemans
